Sonbahar yalnızlığında kuru yapraklarla dolu yolumu gözleyen vefa dolu buruk sevgililerim benim...
Aylar sonra edebiyat raflarından 'İvan İlyiç'in ölümü'nü çektim zarif bir el hareketiyle.
Sevgilinin saçlarını aşkla okşayan bir elin dikkat dolu hassasiyetiyle...
Kitabı tam çıkarmak üzereyken, şuh bir hareketle o da başını uzattı bana doğru.
Lirik şiir seçmelerinin gece gibi saçları dolandı elime.
Uzun zaman olmuştu içinden bir şiir okuyup hüzünlenmeyeli.
Şiirin mısralarından yükselip pencerenin dışında belirsiz ufuklara dalmayalı...
Dudaklarını titretse de İvan İlyiç'i bir nefes bıraktım masaya.
Fakülte yıllarımdan kalan seçme şiirlerin duvağını geriye atıp kâkülünü kaldırdığımda,Annabel'in soğuk bir deniz ülkesinde gömülü tenini gördüm.
Edgar Allen Poe'nun lirizmin doruğundaki Annabel Lee şiiri ve acı hikâyesi...
Küçük yaşta ana ve babasını kaybeden Poe, Amerikan edebiyatının ıstıraplı devidir.
Kuzenlerinden Virginia Clem'le evliliğini hatırladıkça gözlerim dolar.
Edebiyat tarihinin unutulmaz hikâyelerinden biridir bu evlilik.
Kumara ve içkiye düşkünlüğü sebebiyle Virginia üniversitesinden kovulan Poe, şiir yazarak vakit geçirip kurallara boyun eğmediğinden West Point Harp Akademisi'nden de ayrılmak zorunda kaldı.
Evlendiği zaman beş parası yoktu Poe'nun.
Ömrü boyunca da olmadı.
Eserini 10 yılda bitirdi
'Canavarlar' adlı eseri üzerinde tam 10 yıl çalışmıştı. Neredeyse her sayfasında birkaç defa silip tekrar yazan Poe, 10 yılda hazırladığı bu eseri ancak 10 dolara satabilmişti.
Evlendiklerinde Poe 26, karısı Virginia 13 yaşındaydı.
Pek çok aklıevvel bu evliliğin mutluluk getirmeyeceğine, kısa zamanda boşanmayla sonuçlanacağına hükmettiler.
Lakin hiç de öyle olmadı.
İkisi bir arada mutlu ve oldukça romantik bir hayat yaşadılar.
Poe, çocuk denecek kadar küçük yaştaki karısını büyük bir aşkla perestişkârâne sevdi.
Poe ile Virginia'nın yaşadığı ev, her an yıkılacak kadar eski bir viraneydi.
Ama kırlar ve elma ağaçlarıyla çevrili güzel bir yerdi...
Bahar gelip de güney rüzgârları esmeye başladığı zaman leylak ve kiraz çiçeklerinin kokusu dolardı eve.
Poe bu evi 3 dolar aylık kirayla tutmasına rağmen bunu bile ödeyemiyordu.
Yeterli yiyecekleri olmadığından küçük karısı Virginia hastalandı. Lakin paraları yoktu. Yiyecek bir şey alamıyorlardı.
Ama mutluydular.
Poe sevgili karısına aşkla şarkı söylemesini, karısı da onu sevmesini biliyordu.
Bazen günlerce bir şey yiyip içmeden aç karnına oturuyorlardı.
Bahçede hindibalar yetiştiği zaman topluyorlar ve pişirerek karınlarını doyurmaya çalışıyorlardı.
Poe ile karısının açlıktan öleceklerini hisseden komşuları, acıdıklarından sepetlerle yiyecek getirdiler.
İşte bu evde öldü sevgili Virginia.
Aylarca saman dolu yatakta yattı.
Bedenini sıcak tutacak bir elbiseden mahrum olması ölümüne sebep olmuştu Virginia'nın.
Çok soğuk günlerde annesi kollarını, Poe da ayaklarını ovalayarak ısıtmaya çalışıyorlardı onu.
Poe West Point'te giydiği er kaputunu zavallı Virginia'nın titreyen vücuduna örtüyor, kedileri ayakları ucuna yatırarak ve annesiyle durmadan okşayarak ısıtmaya çalışıyorlardı.
Biricik karısı öldüğü zaman Poe'nun cebinde cenazeyi kaldıracak kadar para yoktu.
Komşulardan biri yardım etmese sevgili Virginia'sı Pottersfield'deki kimsesizler mezarlığına gömülecekti.
Virginia kış aylarında ölmüştü.
Aylar geçti, nice baharlar geldi kışlar geçti.
Poe, evlendiği ve çok sevdiği tek kadın olan Virginia'yı hiç unutmadı.
O evin bahçesinde oturup yıllarca hasretini çektiği biricik karısı için lirizmin doruğundaki şiirlerini yazdı.
İşte "Annabel Lee", bu masalsı aşkla ve o unutulmaz ıstırapla yazıldı.
Annabel, Virginia'nın ölüsüne verdiği isimdir Poe'nun.
Eserleri okurken, ardındaki dramı da görmek gerekir.
HAFTANIN KİTAP ÖNERİSİ: http://www.kitapyurdu.com/kitap/sah-ve-kuzu/438840.html&filter_name=%C5%9Fah%20ve%20kuzu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder