Kan çanağıysa ağzım, sanane
Sen yapmadın ki zaten, sadece kiri yarattın
Ben kirlendim kendi kendime
Denizde yelkenim, sen şehir parkında bank
Üstüne oturdu dertli insanların yükü
Vicdanlısındır, yardımseversindir, sorumlusundur olup bitenden
Bana vuran dalgalar mı oldu acıların tümü?
Bir resmî tören düzenlesek diyorum
Yırtmadan son resmi
İmam var, musalla taşı var
Göz kapaklarım inmeden halledelim
Sonra güzel gören olmaz seni.
Düşmüşsün gözden, kurşunların bacağına saplanmış
Yaralarına üflerken görseydi,
Kıskanırdı İsrafil
Can almak konusunda pazarlık yapmıyor Azrail
Ağlama
Uzamış sakallarımla geleceğim sana
Geldim gittim geldim
Bende bir şey bulamadım Turgut usta
Üzüldüğüme ve yorulduğuma karşı
Karar verdim sonunda, kapıyı vurdum çıktım
Koltuğumun altına aldım çalışmayan başımı
Nereye gittiysem hep aynı
Bir çığırtkan baskı, bir kuru çarşı.
Dünya kuyuya atılmış taş, bende bulmaya çalışan
Onu aramaktan çok deliye laf anlatmakla geçti zaman...
Fatih Balcıoğlu
Dil ve Edebiyat Dergisi Ekim sayısından alınmıştır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder