PİSLİĞE ÖVGÜ - İSLAM ÇOBAN

Kalb-i süflî dîn-i nâkıs kimdir deseler avâm

Hep sen gelirsin yâdımıza bu kavle cevap haham

Anlatılmaz sen gibi p.ç kurusu deniye merâm

Zîrâ akl u fikrin yektir bir tek kalça .m

Post için gelmişsin dünyaya meçhûl peder u bî-mâm

Sâhib-i hakka maksûdun üzre hep âmil-nâm

Katı küffâr senin yanında kalır mümin şehir Şâm

Cünüp bedenin tuhruna değil gusül yetmez hamâm

Hümâ konmuş bâşına belli ki gürûhun da tamâm

Arzûn ne bilinmez amma lâyık sana donsuz îdâm

S.çtın bıraktın cihâna yellenmeden daha imâm

Böyle ulu deyyûstan ürer mi ki âdem-i tamâm

Fânî cihânda mevtini isterim ey kelb-i âzâm

İlm-i dünyâda âlim gezersin a câhil-i adham

Ahlâmında akan olasın hayâtında hem bilsam

Kîrin soksun g.tüne etsin hayallerin devâm

Dilerim sana makber-i çar-kûşe vere ol kirâm

Gele dâim s.ça makberine b.ku gelmiş agnâm

Âcâm g.tünden girip çıka arza misâl-i atam

Dökülen misk bûy-ı gûh olsun aya hınzır-ı bel’am

İslam ÇOBAN

Lügatçe:

Avâm: Halk

Meçhûl peder u bî-mâm: Annesiz ve babası belirsiz

Âmil-nâm: Muamele etmek ile bilinen

Tuhruna: Temizliğine

Hümâ: Talih kuşu

Deyyûs: Karısının kötü hâllerine, iffetsizliğine, göz yuman ve ses çıkarmayan adam

Mevt: Ölüm

Câhil-i adham: Kaba cahil

Ahlâm: Rüyalar

Akan: Kısır

Bilsam: Zâtü’l-cenb, akciğer zarı iltihabı

Makber-i çar-kûşe: Dört köşeli kabir

Kirâm: Eli açık cömert kimseler

Agnâm: Koyunlar, keçiler

Âcâm: Meşelik, kamışlık, ağaçlıklar

Misâl-i atam:  Yüksek binalar, köşkler, hisarlar.

Bûy-ı gûh: B.k kokusu

Hınzır-ı bel’am: Terbiyesiz, açgözlü, obur